Historie van de Zuurzak
Zuurzak is een tropisch vrucht afkomstig van West Indië en Noord-zuid Amerika, maar wordt nu ook geteeld in Mexico, India, Zuidoost Azië en Polynesië. Het is één van de eerste vruchtbomen die van Amerika naar tropische regio's van Australië en de laaglanden van Oost- en West Afrika is gebracht. De Engelse naam 'soursop' kan oorspronkelijk van de Nederlandse "zuurzak" afkomstig zijn, daar deze ook op de Nederlandse Antillen en Indonesië gebruikt wordt, maar vanwaar het is afgeleid is onzeker. De Maleisische naam geeft ook een Nederlandse herkomst aan. De naam "Belanda" betekent Hollander en werd gebruikt om aan iets buitenlands aan te wijzen en was bekend bij de Nederlanders. Oviedo beschreef de zuurzak in 1526 als een inheems gewas uit West-Indië en Noord-zuid Amerika. In Florida wordt zuurzak langer dan 110 jaren geteeld. Sturtevant noteerde dat het niet in de geschriften van Atwood bij de vruchten van Florida in 1867 was aangegeven, maar in 1879 werd het wel geregistreerd door de American Pomological Society. In 1887 werden Cubaanse zuurzakken verkocht in Key West, Florida, voor 10 tot 50 centen. In 1920 schreef Wilson Popenoe het volgende: " In de grote steden van tropisch Amerika, is er het gehele jaar door een goede vraag naar deze vrucht". In 1968 werd 2.266 ton sap verwerkt in Venezuela, terwijl in 1977 de Puerto Ricaanse krop een totaal van 99.790 kg bedroeg. In 1964 werd in Vevey, Zwitserland het eerste International Congres van de Agrarische en Voedsel Industrie van de Tropische en Subtropische zones georganiseerd. Wetenschappers van de onderzoekslaboratoria van Nestle producten gaven toen aan, dat zuurzak, guave en markoesa de 3 meest belovende vruchten waren om de Europese markt te veroveren. Deze vruchten hebben namelijk aantrekkelijke en aromatische kwaliteiten en ze zijn geschikt om te verwerken tot pulp, nectar en Jelly.
Samenstelling
Kijken wij naar de chemische samenstelling van 100g eetbare zuurzak dan blijkt dat het voor 82,8g uit vocht bestaat en dat het zo'n 53,1 tot 61,3 calorieën levert. Opvallend is verder de aanwezigheid van de mineralen calcium, fosfor en ijzer. Calcium en fosfor spelen een belangrijke rol bij de botvorming van ons lichaam, terwijl ijzer van belang is voor bloedvorming. Ook de aanwezigheid van de vitamines uit de B-complex (vitamine B1, B2 en B3) en vitamine C maken zuurzak interessant. Vitamine B1, B2 en B3 zijn van eminent belang voor de eiwit-, koolhydraten- en vethuishouding in ons lichaam, terwijl vitamine C snelle wondgenezing realiseert en ons immuunsysteem verstevigt, waardoor infectieziekten kunnen worden voorkomen of geminimaliseerd worden. Eiwitten zijn samengesteld uit aminozuren. Er bestaan 20 belangrijke aminozuren die de eiwitten opbouwen; onder deze worden 8 essentiële aminozuren genoemd. Men noemt deze essentieel omdat zij door het menselijk organisme niet zelf kunnen worden opgebouwd, uitgaande van eenvoudige organische verbindingen. De essentiële aminozuren moeten via de voedingsmiddelen worden opgenomen. Vandaar dat de kwaliteit van een voedingseiwit in eerste instantie bepaald wordt door haar gehalte aan essentiële aminozuren. Zuurzak bevat bovendien ook drie essentiële aminozuren, namelijk tryptofaan, methionine en lysine. Granen hebben een laag lysine - en een hoog methionine gehalte, terwijl peulvruchten juist een hoog lysine - en een laag methionine gehalte hebben. Tijdens het consumeren van granen dan wel peulvruchten worden vegetariërs geadviseerd ook zuurzak sap te drinken. Het tekort aan lysine dan wel methionine wordt zodoende opgevangen.
Kanker bestrijdend
Een onderzoek aan de Purdue University heeft uitgewezen dat de bladeren van de zuurzak boom kankercellen vernietigen. Zuurzak was speciaal effectief bij prostaat en pancreas kanker. In een andere studie op dezelfde universiteit bleek dat extract van de bladeren van deze boom een gunstig resultaat heeft bij 2 het vernietigen van longkanker cellen. Aan de Universiteit in Zuid-Korea hebben onderzoekers twee substanties in de zaden gevonden die zeer effectief waren bij borst- en dikkedarmkanker. Het effect was vergelijkbaar met het middel Adriamycin dat gebruikt wordt bij de chemotherapie. Bij een andere studie is gebleken dat zuurzak zaden een gunstiger effect hadden dan Adriamycin. De meest opzienbare resultaten die vermeld werden na onderzoek op dezelfde universiteit gaven aan dat bij het gebruik van zuurzak de reacties zeer selectief waren. Zuurzak vernietigt de vijandelijke cellen, terwijl de gezonde cellen intact bleven. Bij chemotherapie worden alle reproductieve cellen vernietigd -zelfs de haarcellen en de cellen in de maag- waardoor de nare bijverschijnselen, zoals haaruitval en misselijkheid, steeds optreden. Zuurzak heeft grote kans om in de nabije toekomst een goed alternatief te worden bij kankerbehandelingen. Extracten van de zuurzak hebben verder aangetoond dat ze de Herpes Simplex virus bestrijden en dat ze antivirale, antiparasitaire en celtoxische effecten hebben (dus het vernietigen van kankercellen).
In het Journal Medical Chemistry 1997, 40: 2102 -6 werden activiteiten tegen multi-drugs resistente kankercellen bewezen. De celtoxische mogelijkheden werd bovendien bewezen met een aantal kanker cellijnen waaronder prostaat en alvleesklierkanker. Een interessante studie werd in maart 2002 gepubliceerd door wetenschappers uit Japan. Ze bestudeerden namelijk de stof acetogenine die in verscheidene gewassen voorkomt. Ze bestudeerden muizen die longkanker hadden. Aan zes muizen werd niets gegeven (controle groep), zes andere muizen werden behandeld met de chemotherapeutische drug adriamycine, terwijl de laatste groep van 6 muizen annonacine (dosis 10mg/kg) afkomstig van zuurzak kregen. Na twee weken bleek dat 5 van de 6 muizen nog leefden waarbij longkanker werd aangetoond. De adriamycinegroep toonde een reductie van 54,6 procent van de tumormassa ten opzichte van de controlegroep, maar 3 van deze muizen waren gestorven van het gif. Alle 6 muizen die behandeld waren met annonacine leefden nog en ten op zichte van de controlegroep was de tumormassa met 57,9 procent gereduceerd, een stuk beter dan adriamycine en zonder giftige effecten voor de muizen. De Japanse wetenschappers concludeerden dat annonacine minder giftig is voor muizen. In 2003 pubiceerden Taiwanese wetenschappers dat annonacine, een stof dat in zuurzak voorkomt, de kankercellen vernietigt bij baarmoederhals-, eierstok-, blaas en huidkanker. De resultaten waren te gunstig en na zeven jaren onderzoek zweeg de farmaceutische industrie in alle talen. Wat zou er gebeuren met al die dure medicijnen, chemotherapeutische middelen en met al de apparatuur die speciaal ontwikkeld is om kanker te behandelen?
In het Amazone oerwoud wordt deze plant door medicijnmannen en indianen gebruikt om hartklachten, astma, lever- en gewrichtsklachten te behandelen
De zuurzak (Annona muricata) is een boom die wel 10 meter hoog kan worden. De zuurzak heeft tweeslachtige bloemen die aan korte stelen aan de stam of aan de dikke takken groeien. De vrucht van de zuurzakboom is peervormig, licht afgeplat en vaak gekromd. Het vruchtvlees is sneeuwwit en als de vrucht rijp is,is de smaak zoetzuur.
In het Caraïbisch gebied komt de zuurzak veel voor. Van de vruchten wordt een heerlijke frisdrank gemaakt. De meest bekende namen voor de zuurzak zijn: Guánabana, Soursop of Graviola. In West-Sumatra (Indonesië) en Maleisië wordt de zuurzak ook wel Durian Balando of Durian Belanda ("Nederlandse Doerian") genoemd, waarschijnlijk omdat de Nederlanders de zoete zuurzak wel lekker vonden (in tegenstelling tot de "stinkende" echte doerian). In Oost Indonesië vindt men de benaming Nangka Belanda, hier wordt vaak als reden opgegeven dat de vrucht zo heet omdat het vruchtvlees wit is van binnen.
Een onderzoek aan de Purdue University heeft uitgewezen dat de bladeren van de Graviola boom kankercellen vernietigen. Graviola was speciaal effectief bij prostaat en pancreas kanker. In een andere studie op dezelfde universiteit bleek dat extract van de bladeren van deze boom een gunstig resultaat geeft bij het vernietigen van longkanker cellen. Aan de Katholieke Universiteit in Zuid-Korea hebben onderzoekers twee substanties in de zaden gevonden die zeer effectief waren bij borst- en dikke darm kanker. Het effect was vergelijkbaar met het middel Adriamycin dat gebruikt wordt bij de chemotherapie. Bij een andere studie is gebleken dat Graviola zaden een gunstiger effect hadden dan Adriamycin.
.De meest opzienbare resultaten die vermeld werden na onderzoek op dezelfde universiteit gaf aan dat bij het gebruik van Graviola de reacties zeer selectief waren. Graviola vernietigt de vijandelijke cellen, terwijl de gezonde cellen intact bleven. Bij chemotherapie worden alle reproductieve cellen vernietigd –zelfs de haarcellen en de cellen in de maag- waardoor de nare bijverschijnselen, zoals haaruitval en misselijkheid, steeds optreden. Graviola heeft grote kans om een in de nabije toekomst een goed alternatief te worden bij kankerbehandelingen.
Alhoewel de resultaten zo gunstig zijn, zijn deze nog steeds niet algemeen bekend gemaakt. De bast van de Graviola boom, bladeren, vruchten en zaden zijn reeds in de zeventiger jaren van de vorige eeuw onderzocht door een grote farmaceutische fabriek. In het Amazone oerwoud wordt deze plant door medicijnmannen en indianen gebruikt om hartklachten, astma, lever- en gewrichtsklachten te behandelen. De resultaten waren te gunstig en na zeven jaren onderzoek zweeg de farmaceutische industrie in alle talen. Wat zou er gebeuren met al die dure medicijnen, chemotherapeutische middelen en met al de apparatuur die speciaal ontwikkeld is om de epidemie van deze tijd, kanker, te behandelen?
Geen winst
De producten van Zuurzak zijn geheel natuurlijk en kunnen niet gepatenteerd worden. Dat betekent dat niemand grote winsten zal kunnen maken door de productie van middelen van deze boom. Men is naarstig bezig geweest om de twee meest krachtige anti-kanker substanties van de Graviola te klonen of chemisch na te maken. Een chemisch duplicaat zou immers wel gepatenteerd kunnen worden en daarmee zouden grote winsten gemaakt kunnen worden. Helaas is het weer niet gelukt om de natuur na te maken en de farmaceutische industrie heeft alle onderzoeken stopgezet en besloten de resultaten niet en nooit te publiceren. Gelukkig –en helaas voor de farmaceutische fabriek- was er een wetenschapper in het Graviola onderzoeksteam die dit niet geheim kon houden en vervolgens het geheim heeft verteld aan een andere onderzoekersgroep die zich bezighield met het onderzoek van medicinale planten in het Amazone Oerwoud.
Het Nationaal Kanker Instituut (National Cancer Institute) startte in 1976 met een grootschalig onderzoek waarvan de resultaten in een intern rapport bekend gemaakt zijn. Voor het grote publiek is alles tot nog toe geheim gehouden. Een van de resultaten luidt: Graviola is 10.000 keer sterker dan Adriamycin.
Zuurzak tegen kanker?
Wetenschappelijk onderzoek heeft positieve resultaten behaald als het gaat om de kanker bestrijdende werking van acetogeninen die in zuurzak worden gevonden. Er zijn alleen in vitro onderzoeken gedaan; laboratorium onderzoeken op dieren of op kanker cellijnen. Onderzoeken op mensen zijn nog niet gedaan dat komt omdat artsen het niet kunnen verantwoorden om geen chemotherapie te gebruiken. Daardoor kan een eventuele kanker bestrijdende werking van planten niet onderzocht worden, zo luidt de redenering van de huidige wetenschappers
Preventie en behandeling van kanker en andere ziekten met Zuurzak
Wie houdt er niet van de zuurzak? Deze vrucht is niet alleen lekker om gegeten te worden maar ook het vlees, zaden, en de bloemen zijn zeer nuttig in het mogelijk overwinnen van en het voorkomen van kanker en verschillende andere ziektes, zoals lever en vaatziekten, reuma, zweren en aambeien.
Behalve het watergehalte bevat de zuurzak ook koolhydraten in de vorm van glucose en fructose met de niveaus boven 80% van de totale inhoud.
Deze vrucht bevat heel weinig vet (0,3 g per 100 g), waardoor het zeer goed is voor de gezondheid.
Vitamine C in deze vrucht is de meest dominante vorm van vitamine, dat is ongeveer 20 mg per 100 gram vruchtvlees.
Dat wil zeggen, er kan een max. aan vitamines behaald worden van (60 mg) vitamine C per persoon door het consumeren van 300 gram van dit vruchtvlees.
Vanwege het hoge gehalte aan vitamine C in deze vrucht, is de Zuurzak uitgegroeid tot een goede bron van anti-oxidant om van het lichaam het immuunsysteem te verhogen en het verouderingsproces te vertragen.
De Zuurzak bevat ook fosfor en calcium die vrij dominant zijn in de termen van mineralen
Het niveau van beide typen van deze minerale is ongeveer 27 mg en 14 mg per 100 gram (respectievelijk). tevens is de Zuurzak ook erg goed voor botvorming en remt het risico op osteoporose.
Relatief hoge vezelgehalte van de Zuurzak voegt tevens een extra voordeel voor de gezondheid, met name ter vergemakkelijking van smoothing spijsvertering en constipatie behandeling.
Dat is ongeveer 3,3 gram per 100 gram vruchtvlees.
Ik zou zeggen dat we min. 13% van de dagelijkse voedingsvezels moeten consumeren door het eten van 100 gram van dit vruchtvlees.
Niet minder belangrijk is dat de Zuurzak ook fytochemische verbindingen bevat die nuttig zijn voor behandeling van galstenen, obstipatie, jicht en verhoging van de eetlust.
Een studie uitgevoerd door onderzoekers van Purdue University tonen aan dat Graviola blad kankercellen effectief te kunnen doden, in het bijzonder kankercellen van de prostaat, alvleesklier en longen.
Details van het resultaat van dit onderzoek zijn onder meer
- Veilig en effectief in het aanvallen van kankercellen zonder gevolg van misselijkheid, gewichtsverlies, haaruitval, zoals bij vele gebeurde in de chemotherapie.
- Bescherming van het immuunsysteem en het voorkomen van dodelijke infecties.
- Verhoogt de energie en fysieke gesteldheid.
- Effectief bij het selecteren van een doel en dood de slechte cellen van meer dan 12 verschillende soorten kankers, waaronder kanker van de dikke darm, borst-, long en alvleesklier.
- In vergelijking met Adriamycine en chemotherapie heeft de vrucht en de boom van de Zuurzak een helende/genezende vermogen van 10.000 keer krachtiger in het vertragen en doden van de groei van kankercellen.
Als je dit alles leest is dit toch fantastisch.......of niet?
In de afgelopen maanden verschenen allerlei artikels over de geneeskundige werking van de ook in Suriname bekende boomvrucht zuurzak. Zo werd aangegeven dat de zuurzak instaat is meer dan 12 verschillende kankersoorten te bestrijden, waaronder borst-, baarmoederhals-, darm-, prostaat, lever, long, alvleesklier -en lymfeklierkanker.
Er worden echter ook beschuldigingen gedaan als zou de farmaceutische wereld al tientallen jaren op de hoogte zijn van de gezondheidseffecten van de zuurzak, maar daar zij met deze kennis geen winst kunnen maken, wordt deze wetenschap doodgezwegen.
Suriname
In Suriname is al eeuwen bekend dat zuurzak verscheidene geneeskrachtige effecten heeft. Net als bij de Manja hebben ook de bladeren van de zuurzak verscheidene functies. Ze worden gebruikt tegen zenuwaandoeningen, in kruidenbaden (Raghoenandan); - Een aftreksel wordt ingenomen ter bestrijding van astma, hoge bloeddruk (met zenuwachtigheid), hoest en kou. - Een extract wordt met andere ingrediënten ingenomen tegen druiper (gonorroe). - Bladeren onder het kussen gelegd werken tegen slapeloosheid dan wel gejaagdheid. - Het wordt met andere ingrediënten ingenomen om de bevalling te bespoedigen. - Het werkt bovendien kalmerend, stimulerend en urine afdrijvend; - Een aftreksel wordt op een doek als kompres gebruikt tegen hoofdpijn. Ook van de bloem kan een aftreksel worden gemaakt dat geschikt is tegen zenuwaandoeningen. De jonge vrucht is geschikt bij de bestrijding van zweethanden en -voeten, ook zijn er positieve resultaten bij reumatische pijnen. De hedendaagse wetenschappelijke bevindingen moeten ons in Suriname stimuleren om niet alleen zuurzak te consumeren, maar ook wederom te gaan planten.
_
